De prijs is vernoemd naar Anton Eduard van Arkel (1893-1976), hoogleraar in de Anorganische (en Fysische) Chemie te Leiden (1934-1964). Zijn onderzoek was erop gericht om een brug te slaan tussen de fysica en chemie van moleculen en kristallen. Zijn aanpak ging uit van een destijds revolutionaire elektrostatische benadering van de bindingen in anorganische kristallen en de dipolaire wisselwerkingen tussen moleculen. Zo droeg hij bij aan een systematische ordening van allerlei anorganische verbindingen en aan het begrijpen van hun fysische eigenschappen, waaronder oplosbaarheid, stabiliteit en dampdruk.
De prijs
Sinds 1990 reikt de sectie iedere twee jaar de Van Arkelprijs uit aan een jonge chemicus die hoogstaand wetenschappelijk onderzoek op het gebied van de Anorganische en Fysische Chemie heeft verricht. De prijs bestaat uit een oorkonde en een geldbedrag van € 2500,-. De prijs is bedoeld voor de auteur van het beste proefschrift of van andere wetenschappelijke publicaties (bijvoorbeeld bewerkt binnen een industriële context) van vergelijkbaar belang als een proefschrift, verdedigd of uitgebracht in de twee jaar voorafgaande aan de beoordeling.
Eisen
Voor de prijs komen jonge Nederlanders in aanmerking en niet-Nederlanders die hun onderzoek in Nederland hebben verricht. De eis voor de toekenning is dat de kandidaat moet hebben getoond te beschikken over grote bekwaamheden als chemisch onderzoeker. Hij/zij zal getoond moeten hebben te beschikken over wetenschappelijke originaliteit en productiviteit. Bovendien moet hij/zij een goed inzicht bezitten in de problemen van het vakgebied.
Toekenning
De toekenning van de Van Arkelprijs geschiedt door het KNCV Bestuur op basis van een door het bestuur van de Sectie Soft Matter uitgebrachte aanbeveling. Indien het bestuur van de Sectie geen kandidaat voordraagt, zal in dat jaar geen prijs worden toegekend.
